door Joska Ottjes
Over een elitaire vader die zijn aankomende studentenzoon een waarschuwende preek geeft over het groeiende studentenactivisme.
Diederick kerel, ik wil voordat je weer wegvliegt even met je praten. Je moeder en ik hebben afgelopen tijd al die studentenuitbarstingen aanschouwd in het nieuws en dat gaf ons een zeer onbehaaglijk gevoel. Ik wil je daarom even wijzen op het gevaar dat zo’n ideologische strijd die er nu woedt met zich mee kan brengen. Het duurt niet lang meer voordat jij je veilige nest gaat verlaten en als aankomende student zullen je moeder en ik jou niet meer kunnen beschermen tegen alle activistische campagnes die op je af zullen komen.
Laat me even iets verduidelijken over de studentenprotesten die plaatsvinden. Die studenten proberen een beetje zielig te doen, dat ze niet meer kunnen studeren, dat ze geen goed onderwijs krijgen, en al dat soort klinkklare onzin. Maar wij hebben het toch goed Diederick, hier in Nederland? Jij wilt toch zeker geen situatie veroorzaken zoals in Libië vol chaos en geweld waarbij een biertje drinken met je vrienden verleden tijd is? Want de wereld waar die activistische studenten naar streven klinkt heel mooi, gelijke kansen en solidariteit. Maar die betere wereld betekent dat ik meer moet gaan inleveren waardoor jij je 4-kamerappartement kan vergeten. En die Porsche die jij op je verlanglijstje hebt staan, zul je door die solidariteitsstrijd wel op je buik kunnen schrijven. Waarom moeten wij nog meer inleveren? Laat de hulp voor al die armoedzaaiers maar een keer afnemen. Schaf de bijstand af, je hebt toch nog de voedselbank. Breek sociale huurwoningen af, je hebt opvanghuizen. Laat alle kinderen naar regulier onderwijs gaan, extra begeleiding amehoela. En dan nog al die migranten die van onze economie komen profiteren. Salaris te laag of niet genoeg rechten, als je iets te klagen hebt, ga je maar weer terug naar waar je vandaan komt. Voor dit soort mensen gaan wij toch niet betalen Diederick? En juist daarom is het in deze tijd zo belangrijk om te weten dat de staat jouw rots in de branding is, jouw vertrouwensinstitutie. Na je studententijd, die sneller gaat dan je denkt, wil je succesvol worden als jonge ondernemer. Je moet denken aan jouw toekomst, dat betekent gebruik maken van hard schouderwerk en een slimme kop, of die nu van jou is of dat je die van iemand anders gebruikt. Je moet leren dat de top jouw belangen behartigt. Kabinet Rutte maakt de universiteiten enkel toegankelijk voor de kapitaalkrachtigen. Door zulke maatregelen zullen de universiteiten weer waardevol worden voor ons. Als iemand of iemands ouders niet slim genoeg zijn om genoeg geld te sparen voor een studie, dan verdien je het toch al zeker niet om hoger onderwijs te genieten? En bedenk hoe gunstig dit voor jou zal zijn als je een onderneming hebt. Een overvloed aan goedkope arbeidskrachten zonder opleiding die jij voor je bedrijf kunt gaan inzetten. Dus Diederick, richt je energie op het versterken van het vertrouwen onder studenten in de staat en de universiteitstop om zo ons systeem, jouw systeem, draaiende te houden.
Argus behelst een satirische column samengesteld uit zowel fictie als non-fictie. De column heeft als doel het creëren van een bewustzijn onder studenten omtrent de huidige ontwikkelingen binnen het onderwijs en de daarbij behorende context.
Pingback: Krantje Boord Nr. 6 April 2011 is uit « Kritische Studenten Utrecht