[Op de website van Studenten Actie Comité Utrecht verschijnt een reeks columns die in feit en fictie uitbeelden hoe studeren in de toekomst zal zijn als de politiek zich zo blijft ontwikkelen zoals deze het nu doet. Hieronder column #1 van Nima van Kritische Studenten Utrecht.]
EEN NUTTELOZE DAG
Dagboek – 7 oktober 2022
Vandaag wil ik wat uitgebreider schrijven. Het is zondag. Ik kan mijn hoofd even laten rusten en dingen opschrijven die ik sinds september meemaak. Ik dacht me eindelijk nuttig te gaan voelen met de opleiding. Ik ben er nog lovend over, hoor. Uit enthousiasme heb ik een poster laten maken met mijn eigen ogen erop, die als een zorgzame oudere broer me indringend toekijken. En de tekst “Maak je Vandaag Nuttig”. De gemeente heeft namelijk een project, Psychomediatieve Productiviteitsstimuleringsproject en maakt on-demand posters en geeft productiviteitsmetende horloges weg. Maar dan word ik op zondag wakker en valt de poster me juist zo op. Ik ben dan helemaal niet productief maar vindt dat de poster me belonend aankijkt. De poster stoort me juist doordeweeks zo ontzettend. Ik doe zo mijn best over waar ik soms juist de schijt aan heb en dan lijken mijn eigen ogen me streng toe te kijken alsof ik anders die dag helemaal niet hebt gestudeerd.
Maar vandaag is mijn vrije dag. Ik hoef niks te doen. Ik heb deze week 3 tussententamens gehaald zonder naar colleges te zijn geweest. Eentje laten vallen. Die was ‘s avonds en ik had een middagdienst met sjouwen. Gelukkig zijn het allemaal multiple choice, anders had de leraar me echt ongunstig becijferd voor openvragen als die achter mijn naam steeds ‘afwezig’ had gezien. Die objectieve beoordelingen kunnen me wel beaamen, al heb ik maar slechts 2 maanden ervaring met studeren. Als ik me echt tegenover een docent moest bewijzen, had ik zeker hard gefaald. Ik denk dat ik uiteindelijk zonder veel zorgen ga slagen. Ik stress juist veel meer over mijn vrije tijd! Als het bedrijf niet van me verwacht dat ik de hele zomervakantie doorwerk, kan ik misschien 2 weken op reis.
Twee weken zou relaksed zijn. Ik ken niemand die niet aan backpacken doet, behalve al die meisjes met steil haar. Ik heb met een paar jongens van de avondshift afgesproken zo dicht mogelijk bij Azie te komen. Ik snap niet hoe die rijkerds van vroeger nog in Chili kwamen met hun studentenloontje. Ik ben echt niet zo soepel om zo’n competitie voor een ontwikkelingsreis te winnen. Ik moet echt eens wat geheider worden. Maar ja, ik heb wel dat bedrijfscontract binnen weten te halen. Sommige jongens zijn zo laks dat ze naar Frisia gaan.
Ik snap ook weer niet waarom ik zomaar in het negatieve kan vallen. Nu weer ook. Daarom heb ik die poster ook. Echt een goeie. Ik bof dat ik nu al zeker ben van een baan in biochemie. Misschien sturen ze me in mijn laatste 3 jaar wel naar Indonesië. Daar zou ik echt van smullen. Ik houd er niet van om van job naar job te hoppen. Ik ben een free bird, geen freelancer. Ik kan echt niet de hele dag constant zelfadvertenties in persoonlijke gesprekjes gooien. Netwerken, netwerken, ga toch wat maken ofzo, denk ik dan. Het is net of ze geen ander leven hebben dan hun inkomen verzekeren. Laatst heb ik heel bot eentje van katoen gegeven. Gewoon het gesprek afkappen en zeggen dat Vraag Anna van Ikea beter is. Dat voelde niet slecht. Ik moet toch maar een keer tegen die social hunter skills kunnen.
Vandaag ben ik Free en de poster kijkt me wel geruststellend aan. Het was een tijdje geleden dat ik zoveel woorden op papier kon zetten zonder op de wetenschapgelijke juistheid te hoeven letten. Straks ga ik lekker voetballen. Die vocking MBO’ers zijn erg agressief. Ze voetballen niet, ze vechten met ons als een malle en we verstaan niet wat ze zeggen. Ik begrijp dat totaal niet. Maar ik merk dat dat ook het beste in mij opbrengt, ik loop ook als een malle. Met Call of Duty ben ik ook omhoog geklommen. Ik heb een paar keer doordeweeks gespeeld met een ander groepje, maar de uni heeft nu mijn account voor de week afgesloten en ik krijg het op mijn kop van de jongens als ik ze op zondag in de speelhal tegenkom. Maar dat hoort er echt bij. Het is allemaal een grap. Ze gooien me er echt niet uit, anders moeten ze te veel betalen voor de ruimteverhuur. Het zijn goeie jongens en ik ben echt de baas. Ik blijf ook de beste in Call of Duty. Nutteloos, maar wat een voldoening! Totaal vreemd is ook wel, dat de horloge juist op zondag een piek meet. Die meter werkt voor geen meter.