Hieronder volgt een kritische blik op de studentenraadsverkiezingen aan de UvA. Helaas de situatie die hier geschetst wordt maar al te herkenbaar in Utrecht.
door Joris, via: Ons Kritisch Alternatief
Studenten Verkiezingen UvA
“Moet ik je nog overhalen of kan je gelijk stemmen?” vraagt Anne Louise Schotel van UvA Sociaal. “Nee, nee, laat maar. Ik heb immers al een roze koek gepakt” zegt de kiezer die zij in het PC Hoofthuis ‘overhaalde’ om te stemmen. De roze koeken blijken zelfs populairder dan de meisjes bij partij Mei, merkte ik toen het argument van Roos de Groen “maar ik ben mooier!” in de wind werd geslagen ten faveure van een heerlijk zoet cakeje.
De verhitte debatten gaan vooral over wat er lekkerder is, sap of koffie, lolly’s of cake; maar van enig inhoudelijk debat is geen sprake. Reciprociteit maakt vaak dat onwetende studenten stemmen op de gever van het eten zonder zich daarbij enigzins te verdiepen of zich kritisch op te stellen. Ik heb het zelfs zien gebeuren dat een student inlogt op de neutrale stemlaptop en vervolgens zei ‘doe de rest zelf maar’.
Het uitdelen van eten en drinken is allang de norm tijdens de studentenraadsverkiezingen, wij hebben deze verkiezingen bijgehouden wat er deze keer wel allemaal niet op de schalen gepresenteerd werd. Deze lijst bleek al tijdens het opstellen verouderd te zijn: er werden ook stroopwafels ingezet. De gehele lijst is nu roze koeken, sinaasappelsap, koffie, muffins, pennen, lolly’s, spekjes, ligakoekjes, pepermuntjes, chocolade cake met of zonder chocoladesaus, appels en dus ook vanaf heden: stroopwafels. Maar gelukkig is dat nog niet alles! UvA Sociaal verloot onder al zijn kiezers een koptelefoon, door middel van een actie op Facebook! Rozen uitdelen, sponsjes, koeken; dat is allemaal om het even. Die rotzooi wordt hoe dan ook uitgedeeld, of je nou op de partij stemt of niet. Iets verloten onder je stemmers, dat is een ander verhaal. Dan koop je simpelweg een stem door iemand na zijn stem pas toegang te geven tot de prijs. Prijzen weggeven is tevens verboden bij een parlementaire democratische verkiezing zoals die in Nederland
De borrel aan het einde van de verkiezingsweek en het zuipen na de bekendmaking van de uitslag lijkt het enige waar deze aanstaande raadsleden zich over bekommeren, aan inhoud doen ze in ieder geval niet.
Een veel gehoorde redenering in de hal van het PCH is ook: ‘Je móet stemmen! Het is belangrijk, want de opkomst is verschrikkelijk laag. Als er meer mensen stemmen, dan moet het bestuur wel naar ons luisteren! Op andere faculteiten waar wel veel gestemd wordt heeft de medezeggenschap echt wat te zeggen!’ Wat volkomen verkeerd is. Het is namelijk het omgedraaide; de student interesseert het geen fuck omdat we niets bereiken, in plaats van dat we niets bereiken omdat het de student niets interesseert. De studentenraad bijt niet genoeg, is niet kritisch genoeg. Ik vind het niet gek dat de decaan van de FGw (Frank van Vree red.) lak heeft aan de instemmingsrechten van onze studentenraad (OER-proces vorig jaar) als je de partijen zo gênant bezig ziet in de hal van het PCH. Dit is geen politiek bedrijven maar jezelf simpelweg verhoeren.