We weten natuurlijk allang dat studentenmedezeggenschap in het hoger onderwijs weinig meer voorstelt, en misschien moeten we juist dit kabinet bedanken voor de eerlijkheid daarover.

In plaats van de illusie op te houden dat significante medezeggenschap echt bestaat zoals eerdere bestuurders dat deden, laat Zijlstra studentenbonden en docenten simpelweg niet toe tot het overleg. Niet dat studentenbonden nou daadwerkelijk in staat zijn studentenbelangen te vertegenwoordigen, maar dat terzijde.

“Er komt geen student of docent in de speciale commissie die het ministerie van Onderwijs gaat adviseren over de prestatieafspraken met afzonderlijke hogescholen en universiteiten” meldt DUB. Niet dat over prestatieafspraken enige zinvolle discussie te voeren is:

prestatieafspraken in het onderwijs blijven verwerpelijk en een symptoom van de bedrijfsmatige, bureaucratische wind die er waait in het hoger onderwijs en daarmee niet alleen schadelijk voor studenten- en docentenmedezeggenschap maar ook voor academische vrijheid in het algemeen. ‘Laat de Universiteit vrij!’ zei filosoof Grahame Locke al:

Het doet denken aan de Sovjet-Unie. Managers leverden daar enorme aantallen bar slechte stoelen af, als er aantallen werden gevraagd. Was de eis een bepaald tonnage, dan werden de stoelen loodzwaar. Mensen met kennis van zaken het vertrouwen geven dat zij zichzelf konden reguleren en motiveren is aan het sovjet-idee vijandig. Overigens een van de redenen waarom de Sovjet-Unie niet meer bestaat.

[…]

Mijn onderwijsconcept is dat ik de collegezaal in loop en daar spreek over filosofie. Iedere manier om dat meetbaar en managebaar te maken, is enkel het creëren van een onkundige bureaucratie die boven de academie komt te hangen.