door Joska Ottjes

Snelle besluitvorming van het CvB van de Universiteit Utrecht in combinatie met de faculteit Bètawetenschappen is een inspiratie voor het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD) tijdens de voorbereidingen voor de studentendemonstratie op 21 januari.

Tijdens een vergadering van de raad van bestuur (korpsleiding).

Ruud Bik: ‘Als korpschef van het KLPD heb ik enkele dagen geleden overleg gepleegd met Dick, onze directeur-generaal Veiligheid van het Ministerie V&J en met de hoofdofficier van Justitie Gerrit. Hieruit zijn enkele speerpunten naar voren gekomen voor onze aanpak voor aankomend jaar. Aan ons nu de taak om deze punten uit te werken tot een visiedocument en het voor te leggen aan de diensthoofden.’

Twee weken later op een bijeenkomst van de Mobiele Eenheid ter voorbereiding op 21 januari.

Commandant: ‘Beste medewerkers van de ME, vandaag zijn wij bijeengekomen om de strategie voor aankomende studentendemonstratie te bespreken.. De pelotonindeling zal bekend gemaakt worden en het pauzeschema.
Twee mededelingen: Ten eerste is Jan van Loosbroek van de Dienst Operationele Samenwerking vervangen door Dick Onrecht.

Ten tweede is in ons ME-pauzebusje naast de tv een playstation ingebouwd met diverse oorlogsspelletjes, zowel voor strategisch inzicht als voor het aanwakkeren van de vechtlust.’

ME-er steekt vinger op: ‘Jan was toch niet van plan om op te stappen?’

Commandant: ‘Nee, Jan weigerde het visiedocument te ondertekenen van de korpsleiding. Voor een snellere besluitvorming is er een nieuw systeem ingevoerd. Hierdoor kunnen lastpakken meteen worden ontslagen en vervangen. Deze wijze is overgenomen van de zeer intelligente Utrechtse Universiteitstop. Oke, om over te gaan op strategie. We gaan met de pelotons zichtbaar rondom de menigte staan ter intimidatie. Vervolgens is het taak om potentiële relschoppers te lokaliseren en op te pakken. Deze mensen verwijderen wij preventief van de manifestatie.’

ME-er vraagt: ‘Hoe herken je potentiële relschoppers als het gewoon Nederlanders zijn?’

Commandant: ‘Naast de Turken, Marokkanen en Surinamers wordt het lastiger. Dan ga je zoeken naar de revolutionairen. Die hebben vaak zwarte kleren aan, zijn slecht verzorgd, schreeuwen hard en hebben dezelfde gezichtsbeharing als die revolutionaire gekken in ehh.. de 19^e eeuw, je weet wel in Rusland enzo.’

Commandant: ‘Nog nooit een revolutionaire vrouw gezien dus?’ Een golf van gegrinnik klinkt door de zaal. ‘Nee, je pakt gewoon de vrouwen op die in de buurt staan van de revolutionaire mannen.. Vervolgens zullen sommige studenten willen gaan lopen. ME-ers pak dan je stok en schild en waan je in een oorlog. Uitzonderlijk effectief is richten op de hoofden.

Vrouwelijke ME-er: ‘Ik weet niet of ik mensen het ziekenhuis in wil slaan.’

Commandant: ‘Prima, morgen ligt jouw ontslagbrief op de deurmat. Zijn er nog meer vrouwen of watjes tegen deze strategie? Des te meer vrouwen en watjes verwijderd uit het peloton, des te beter. Vrouwen leiden enkel de mannen af in hun concentratie op het slagveld en watjes zijn nergens goed voor. Dan zijn we nu tot een einde gekomen, dankuwel.’

Argus behelst een satirische column samengesteld uit zowel fictie als non-fictie. De column heeft als doel het creëren van een bewustzijn onder studenten omtrent de huidige ontwikkelingen binnen het onderwijs en de daarbij behorende context.